Τρέχουσες και μελλοντικές κατευθύνσεις στην αντιμετώπιση της παιδικής αλλεργικής ρινίτιδας.

Deborah Gentile, Ashton Bartholow, Erkka Valovirta, Glenis Scadding, David Skoner.

Current and Future Directions in Pediatric Allergic Rhinitis.

J Allergy Clin Immunol: In Pratice, Vol. 1, Issue 3, Pages 214-226.

Abstract.

Background

Allergic rhinitis (AR) is a common pediatric problem that significantly affects sleep, learning, performance, and quality of life. In addition, it is associated with significant comorbidities and complications.

Objective

The aim was to provide an update on the epidemiology, comorbidities, pathophysiology, current treatment, and future direction of pediatric AR.

Methods

Literature reviews in each of these areas were conducted, and the results were incorporated.

Results

The prevalence of AR is increasing in the pediatric population and is associated with significant morbidity, comorbidities, and complications. The mainstay of current treatment strategies includes allergen avoidance, pharmacotherapy, and allergen specific immunotherapy.

Conclusions

In the future, diagnosis will be improved by microarrayed recombinant allergen testing and therapy will be expanded to include emerging treatments such as sublingual immunotherapy and combination products.

Η πρόσβαση στο άρθρο είναι ελεύθερη από την ιστοσελίδα του εκδότη:

http://www.jaci-inpractice.org/article/S2213-2198%2813%2900146-3/fulltext

Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί μία συχνή νόσο της παιδικής ηλικίας – ο επιπολασμός της στις Η.Π.Α εκτιμάται πως προσεγγίζει το 40% του παιδικού πληθυσμού, ενώ το 80% του συνόλου των ασθενών οι οποίοι πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα σε ηλικία μικρότερη των 20 ετών. Η αλλεργική ρινίτιδα, επηρεάζει την ποιότητα ζωής των μικρών ασθενών, την συναισθηματική τους ευεξία, την απόδοσή τους στο σχολείο, τις εξωσχολικές δραστηριότητες και την συγκέντρωσή τους. Κοινό αίτιο γι΄ αυτές τις διαταραχές αποτελεί μεταξύ των άλλων και η κακή ποιότητα του ύπνου την οποία συχνά βιώνουν οι ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα. Συχνά προηγείται της εμφάνισης βρογχικού άσθματος στα παιδιά, ενώ φαίνεται πως διαδραματίζει σημαντικό παθογενετικό ρόλο στην μέση ωτίτιδα με υγρό και την χρόνια ιγμορίτιδα.

Η  Deborah Gentile και οι συνεργάτες της παρουσιάζουν τα σύγχρονα δεδομένα για την παθοφυσιολογία, διάγνωση και θεραπεία της παιδικής αλλεργικής ρινίτιδας με μεθοδικότητα και ακρίβεια.

Ιδιάιτερη αναφορά γίνεται στην διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας με την αναλυτική μέθοδο ImmunoCAP και τα πλεονεκτήματά της συγκριτικά με την παλαιότερα χρησιμοποιούμενη μέθοδο Rast , την ταυτόχρονη διάγνωση σε μοριακό επίπεδο έναντι περισσότερων από 100 αεροαλλεργιογόνων με την χρήση μικροτεχνολογίας (microarray-based assay) και την διάγνωση με την χρήση μεθόδων στοιχειακής μοριακής διάγνωσης (component-resolved diagnostics,  CRDs).

Η ανοσοθεραπεία βελτιώνει τα συμπτώματα των ασθενών οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην θεραπεία με αντιισταμινικά και ρινικά στεροειδή και επιπλέον τροποποιεί την φυσική πορεία της νόσου – δηλαδή προλαμβάνει την εμφάνιση νέων ευαισθητοποιήσεων και του αλλεργικού βρογχικού άσθματος.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είναι και η αναφορά για τις «παράπλευρες» επιδράσεις της ανοσοθεραπείας σε πολυευαισθητοποιημένους ασθενείς με  αλλεργική ρινίτιδα (Bystander immune suppression): Νεότερα δεδομένα καταδεικνύουν πως η επαγωγή ανοχής μέσω της ανοσοθεραπείας σε ένα ειδικό αεροαλλεργιογόνο ενδεχομένως επηρεάζει ευνοϊκά την ανοσολογική και κλινική απάντηση  στα υπόλοιπα αεροαλλεργιογόνα στα οποία είναι ευαισθητοποιημένος ο ασθενής.

Επισημαίνουμε τις πολύ ενδιαφέρουσες επισημάνσεις των συγγραφέων σχετικά με την χρήση των γενοσήμων στην αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας στα παιδιά.