Το Τιοτρόπιο (Tiotropium) στο μη ελεγχόμενο Βρογχικό Άσθμα

Kerstjens HA, Engel M, Dahl R, Paggiaro P, Beck E, Vandewalker M, Sigmund R, Seibold W, Moroni-Zentgraf P, Bateman ED.

 Tiotropium in Asthma Poorly Controlled with Standard Combination Therapy.

N Engl J Med. 2012 Sep 2. [Epub ahead of print].

Background.

Some patients with asthma have frequent exacerbations and persistent airflow obstruction despite treatment with inhaled glucocorticoids and long-acting beta-agonists (LABAs).

Methods.

In two replicate, randomized, controlled trials involving 912 patients with asthma who were receiving inhaled glucocorticoids and LABAs, we compared the effect on lung function and exacerbations of adding tiotropium (a total dose of 5 μg) or placebo, both delivered by a soft-mist inhaler once daily for 48 weeks. All the patients were symptomatic, had a post-bronchodilator forced expiratory volume in 1 second (FEV(1)) of 80% or less of the predicted value, and had a history of at least one severe exacerbation in the previous year.

Results.

The patients had a mean baseline FEV(1) of 62% of the predicted value; the mean age was 53 years. At 24 weeks, the mean (±SE) change in the peak FEV(1) from baseline was greater with tiotropium than with placebo in the two trials: a difference of 86±34 ml in trial 1 (P=0.01) and 154±32 ml in trial 2 (P<0.001). The predose (trough) FEV(1) also improved in trials 1 and 2 with tiotropium, as compared with placebo: a difference of 88±31 ml (P=0.01) and 111±30 ml (P<0.001), respectively. The addition of tiotropium increased the time to the first severe exacerbation (282 days vs. 226 days), with an overall reduction of 21% in the risk of a severe exacerbation (hazard ratio, 0.79; P=0.03). No deaths occurred; adverse events were similar in the two groups.

Conclusions.

In patients with poorly controlled asthma despite the use of inhaled glucocorticoids and LABAs, the addition of tiotropium significantly increased the time to the first severe exacerbation and provided modest sustained bronchodilation.

(Funded by Boehringer Ingelheim and Pfizer; ClinicalTrials.gov numbers, NCT00772538 and NCT00776984 .).

H πρόσβαση στο άρθρο είναι ελεύθερη από την ιστοσελίδα του εκδότη:

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1208606?query=featured_home#t=article

Copyright © 2012 Massachusetts Medical Society.

Bel EH.

Tiotropium for Asthma – Promise and Caution.

N Engl J Med. 2012 Sep 2. [Epub ahead of print].

Abstract

Anticholinergic agents have been available for the treatment of airways obstruction for many decades. For patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD), many practitioners believe that these drugs have become the bronchodilator of choice. For patients with asthma, anticholinergic agents are less popular, probably because of their slower onset of action as a reliever medication and their generally inferior effect on lung function and symptoms, as compared with inhaled beta-agonists. Not surprisingly, long-acting beta-agonists (LABAs) in combination with inhaled glucocorticoids have become standard treatment for patients with asthma that is poorly controlled while receiving inhaled glucocorticoids alone. Although this treatment . . .

H πρόσβαση στο σχόλιο είναι ελεύθερη από την ιστοσελίδα του εκδότη:

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMe1209381?query=featured_home

Copyright © 2012 Massachusetts Medical Society.

Πρό διετίας οι Peters και συν. σε δημοσίευσή τους στο ίδιο περιοδικό είχαν δείξει πως στο ήπιο-μέτριο άσθμα το οποίο δεν ελέγχεται ικανοποιητικά με εισπνεόμενα κορτικοειδή η προσθήκη τιοτροπίου στην αγωγή ασθενών βελτιώνει στον ίδιο βαθμό τα συμπτώματα και τους δείκτες της πνευμονικής λειτουργίας συγκριτικά με την προσθήκη σαλμετερόλης ενώ υπερτερεί του διπλασιασμού της δόσης των εισπνεόμενων κορτικοειδών :

Peters SP et al.

Tiotropium bromide step-up therapy for adults with uncontrolled asthma.

N Engl J Med. 2010 Oct 28;363(18):1715-26.

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa1008770

Η πολυκεντρική μελέτη – ουσιαστικά πρόκειται για δύο κλινικές μελέτες- των Kerstjens HA και συν. η οποία προδημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του New England Journal of Medicine προσθέτει επιπλέον δεδομένα στην υπόθεση των Peters SP et al : η πρόσθήκη του αντιχολινεργικού μακράς δράσης τιοτροπίου βελτίωσε, σε ήπιο βέβαια βαθμό, τους δείκτες της πνευμονικής λειτουργίας και ελάττωσε τους παροξυσμούς βρογχικού άσθματος κατά την διάρκεια των 48 εβδομάδων που διήρκεσε η μελέτη.

Θα θέλαμε βέβαια να υπενθυμίσουμε και κάποιους περιορισμούς ασφαλείας σχετικά με την χρήση του τιοτροπίου, έστω και αν αυτοί προέρχονται από μελέτες οι οποίες αφορούν τον πολύ διαφορετικό πληθυσμό των ασθενών με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) , δηλαδή την αύξηση της θνησιμότητας κατά 52% η οποία αναφέρεται στην σχετικά πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των Singh S και συν. :

Singh S, Loke YK, Enright PL, Furberg CD.

Mortality associated with tiotropium mist inhaler in patients with chronic obstructive pulmonary disease: systematic review and meta-analysis of randomised controlled trials.

BMJ. 2011 Jun 14;342:d3215. doi: 10.1136/bmj.d3215.

This meta-analysis explains safety concerns by regulatory agencies and indicates a 52% increased risk of mortality associated with tiotropium mist inhaler in patients with chronic obstructive pulmonary disease.

Η πρόσβαση στο άρθρο είναι ελεύθερη :

http://www.bmj.com/content/342/bmj.d3215